به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، میثم صبوحی کارگردان مستند «وقتی که بیدار شدم» گفت: وقتی در جریان جنگ سوریه، مستندسازان ایرانی توانستند وارد مناطق جنگی شوند من هم برای تولید فیلم به سوریه رفتم. البته رویکرد من در تولید فیلم، ساختن یک فیلم جنگی و عملیاتی نبود؛ بلکه می‌خواستم از حاشیه جنگ و ویرانی شهرهای سوریه مستندی بسازم.

صبوحی اضافه کرد: به طور معمول در جنگ‌ها طیفی که بیشتر از همه آسیب می‌بینند زنان و کودکان هستند. برای پیدا کردن سوژه هم به سراغ همین طیف رفتیم و سوژه‌هایی که پیدا کردیم عمدتا در همین فضا بودند. سوژه اصلی مستند «وقتی که بیدار شدم» زن‌ها و دختران آواره هستند. در این فیلم به طور خاص پای صحبت های چند خانم سوری می‌نشینیم که دو نفر از آن‌ها در یک مجموعه‌ای تحت عنوان کارخانه آب کار می‌کنند.

وی افزود:  این زن‌ها در کارخانه تولید آب آشامیدنی که «جمهوری اسلامی ایران» تاسیس کرده مشغول کارند و از شرایطی که برای‌شان فراهم آمده تا روزی‌شان را تامین کنند، رضایت دارند. البته این به آن معنی نیست که نسبت به جنگ و حضور داعش در خاک سوریه خوشحال باشند. زندگی این زن‌ها به دستان داعش تباه شده و خون‌های بی‌گناه اقوام‌شان از چنگال داعش می‌چکد.

صبوحی در مورد شخصیت‌های مستند «وقتی که بیدار شدم» توضیح داد: یکی از آن‌ها خانمی است که زندگی خود را از دست داده و دیگری دختری است که در ابتدای نوجوانی خود با موضوع جنگ روبه رو شده، جنگی که برای سن او خیلی زود است. نفر دیگر هم دختری است که علی‌رغم همه مصیبت‌هایی که بر سرش آمده هنوز امیدوار است و آرزوهای زیبایی دارد که می‌خواهد بعد از جنگ به آن برسد.

کارگردان مستند «وقتی که بیدار شدم» در پایان گفت: فضای سوریه‌ درگیر جنگ، پر است از تضادها و تناقض‌ها. این کارخانه، آب معدنی تامین می‌کند که رزمنده‌ها در خطوط نبرد استفاده کنند و این آب معدنی را زنانِ کسانی بسته بندی می‌کنند که دارند با رزمندگان مقاومت می‌جنگند. در حلب کمتر خانواده‌ای وجود دارد که مردی از آن کشته نشده باشد. خانواده‌ها را زن‌ها و بچه‌ها تشکیل می‌دهند و گاهی پیران و معلولان؛ به همین خاطر این کارخانه و اردوگاه، مختص زنان است.

مستند «وقتی که بیدار شدم» به کارگردانی میثم صبوحی کاری از گروه مستند روایت فتح است و  سه شنبه اول بهمن روی آنتن شبکه سه سیما می‌رود.